Ik pak, zoals altijd, mijn verslag op waar ik vorige keer gestopt ben.Luid gakkend vlogen donderdag de ganzen over het Zijdelmeer. Tjonge, wat kunnen die vogels een geluid produceren. Het heeft ook wel wat de V-formaties hoog in de lucht, maar ook de vogels die met een behoorlijke vaart in het water landen.
 Hoewel het Zijdelmeer mijn favoriete wandelgebied is, wandel ik ook regelmatig op andere plekken. Op vrijdag was ik in het Libellebos. Het is goed te zien dat het ideaal weer is voor zwammen, ze komen daadwerkelijk als paddenstoelen uit de grond zetten. Of beter gezegd uit dood hout. Ik zag een erg ingewikkeld Judasoor, die ik uitgebreid bekeken en gefotografeerd heb.

Wist u dat door Uithoorn een lange afstandswandeling loopt. Het is de route “ Stelling van Amsterdam”. Op zaterdag liep ik de hele vuurlijn af en laat dat nu net onderdeel uitmaken van die route. U kent de vuurlijn wellicht alleen als de plek waar de sportverenigingen zitten. Toch is de vuurlijn ooit ontstaan om een andere reden. De vuurlijn vormde namelijk de zuidelijke flank van de Stelling van Amsterdam. De Stelling van Amsterdam werd aangelegd tussen 1880 en 1914.
De verdedigingslinie is 135 km lang en bestaat uit 46 forten en batterijen, dijken en sluizen, die een ring vormen, in een straal van 15 tot 20 km van Amsterdam. Bij een aanval op Nederland zouden het leger, de regering en het koningshuis zich binnen deze ring kunnen terugtrekken. Over de vuurlijn, ja dat kleine weggetje waar u wellicht ook wel eens overheen komt, konden troepen zich verplaatsten van het ene fort naar het andere.
 Ook al is er aan één kant van de vuurlijn een nieuwe wijk gekomen, aan de andere kant zijn nog steeds veel dieren te spotten. Ik weet dat er hazen zitten, maar die heb ik niet gezien. Ik zag wel, ondanks dat ik over het asfalt liep, fazanten, zwanen, een specht en muskus eenden. Onderweg kwam ik ook langs de damsluis de Kwakel, die maakt natuurlijk ook deel uit van de Stelling van Amsterdam.
 Het is trouwens erg leuk om over de grasdijk te lopen, tussen de schaapjes door. Dat kan over grote delen van de vuurlijn. Als u tenminste de hond niet bij zich heeft, mag dat gewoon. Dingen zien er dan ineens heel anders uit.

Later in de week, op dinsdag om precies te zijn, ben ik ook langs het fort aan de Drecht gelopen, het zal u niets verbazen als ik u vertel dat dit ook deel uitmaakt van de Stelling van Amsterdam. Wat me bij de parkeerplaats voor het fort vooral opviel was hoeveel zwammen er op de boomstammen groeien. Ze zijn zo mooi paars.
Op de andere dagen liep ik bij mijn vertrouwde Zijdelmeer. Ik heb een poging gedaan om ondanks het regenachtige weer te zoeken naar dingen met een gezellig kleurtje. Want ook al is het somber weer, de kleur in de natuur verdwijnt daardoor natuurlijk niet. Zo zag ik een roodborstje, een bonte specht, een rode paddenstoel en prachtige blauwe bessen aan de klimop. Ik geef zo zonder meer toe, dat ik ook met grauw weer wat harder moet zoeken naar kleur. Als ik het dan weer vind, dan word ik daar helemaal vrolijk van.